Son 15 yılda giyim üretimi tam iki katına çıkarken bu giysileri giyme süremiz yüzde 40 kısaldı.
Bugün Avustralya’nın en popüler alışveriş uygulamasında yılbaşından bu yana yayınlanan model sayısı 314 bin 877’ye ulaştı. Üstelik sadece üretirken kirletmiyoruz, tekstil ürünlerin atığa dönüşmesi ve bunların bertarafında ikinci kez dünyayı kirletiyoruz.
YILDA SADECE ÜÇ KIYAFET
Bu tablo karşısında modada sürdürülebilirlik akımı temsilcileri isyan bayrağını çekmiş durumda. Take The Jump isimli bir kampanya grubunun hesaplamalarına göre bu korkunç sonu önlemek için her bir dünya vatandaşının yapması gereken yılda sadece üç kıyafet almak. Diğer bir istatistiğe göre giyim kuşam alımlarımızı yüzde 75 azaltmamız ve gardırobumuzu uzun yıllar kullanacağımız kıyafetlerden oluşturmamız gerekiyor. Aynen eskiden anne, babalarımızın yaptığı gibi… Terzilere ve kıyafet tamircilerine daha çok iş düşecek bir dünya.
9 AY DAHA UZUN GİYMEK ZARARI YÜZDE 10 AZALTACAK
Bir çevresel yardım derneği olan Wrap tarafından yapılan bir araştırmaya göre dolabımızdaki bir giysinin ömrünü 9 ay uzatmak, yani yenisini almak için 9 ay idare etmek moda endüstrisinin çevreye verdiği zararı yüzde 10’a kadar azaltabilir. Alınan kıyafetlerin bakımı konusunda ise sürdürülebilir giyim uzmanlarının çoğu aynı fikirde buluşuyor: Kıyafetleri daha az, daha soğuk suyla, düzgün bir şekilde sıralanmış, yumuşak, doğal çamaşır deterjanlarıyla, renk ve baskıların solmasını önlemek için tersten yıkamak da dünyayı kurtarabilecek tüyolardan bir diğeri.
GERİ DÖNÜŞTÜRÜN
Tekstil ürünlerinin yüzde 95’i aslında geri dönüştürülebilir. Oysa geri dönüştürülen tekstil ürünlerinin oranı yüzde 2 ile 5 bandı arasında. Çok düşük bir oran bu, yüzde 95’i dönüştürebileceğimizi düşünürsek.
Türkiye’de ise 1 milyon ton tekstil atığı bertaraf ediliyor. Bunun yarısı üretimden kaynaklı. Diğer yarısı ise tüketim sonrası ortaya çıkan atıklar. Bunların hepsi aslında geri dönüştürülebilir. Geri kazanımı tam anlamıyla yapabilirsek geri dönüştürülebilecek pamuk ürünleri miktarı, Türkiye’nin toplam pamuk üretiminin yüzde 17’si. Bu da pamuk ekilen tarım alanın başka amaçlarla kullanılabilmesine olanak sağlayabilir.
